Vinogradarstvo sa starim korjenima. Već prije više od 2.000 godina, rimski vinari u Francuskoj koristili su moderne tehnike proizvodnje vina i stvarali sorte grožđa koje još uvijek postoje genetski uglavnom nepromijenjene. Od svog pripitomljavanja u Aziji prije više od 6.000 godina, grožđe je među najpopularnijim i ekonomski najznačajnijim plodovima širom svijeta. Od davnina uzgoj vinove loze i proizvodnja grožđa uglavnom se koristili za proizvodnju vina. Čak su i Rimljani koristili tehniku vegetativnog razmnožavanja vinove loze. Ova metoda može proizvesti genetski identične biljke kćeri – prednost ako želite dobiti posebno povoljne osobine bobica.
Analiza DNK antičkog i srednjovjekovnog grožđa.
“Na osnovu spisa rimskog autora i prirodnjaka Plinija Starijeg i drugih, znamo da su Rimljani već imali napredna znanja o vinarstvu”, objašnjava Jazmin Ramos-Madrigal sa Univerziteta u Kopenhagenu. “Znanja su se odnosila o poznavanju različitih sorti grožđa, grožđa sa specifičnim imenima, ali do sada nije bilo moguće povezati njihova imena sa modernim sortama grožđa.” Samo u dijelovima je bilo poznato kako i sa kojim tipom vinogradarstvo je započeto u Francuskoj: Istorijski dokumenti govore da su prvi vinogradi nastali oko 600 godine prije Krista na području današnjeg Marseja, samo oko 500 godina kasnije Rimljani su intenzivirali svoje vinogradarstvo u tom području, na cijelu južnu Francusku.
Da bi razjasnili korjene francuskog vinogradarstva, Ramos-Madrigal i njen tim analizirali su DNK 28 tipova “sorti” grožđa pronađenih tokom arheoloških iskopavanja u Francuskoj. “Možemo koristiti genetiku da odredimo koje vino su Rimljani proizvodili od grožđa iz svojih vinograda”, kažu istraživači. Starost bobica grožđa iz devet lokaliteta datira još iz željeznog doba (oko 500. godine prije nove ere) do srednjeg vijeka (oko 1.200 godine). Genetski materijal dobijen iz ovih bobica istraživači su uporedili međusobno, kao i sa DNK modernih sorti grožđa.
Klonovi starih sorti grožđa.
Pokazalo se da su još prije više od 2.000 godina rimski vinari koristili moderne tehnike vinogradarstva i oplemenjivanja vinove loze. Tako su istraživači otkrili da su neke drevne sorte grožđa bila genetski identične uprkos stotinama kilometara razdaljinama njihovih lokaliteta. To dokazuje da su ove vinove loze uzgajane vegetativnim razmnožavanjem iste izvorne biljke. “Genetski klonovi ukazuju na to da su Rimljani prevozili vinovu lozu na velike udaljenosti od više od 600 kilometara – najvjerovatnije kao reznice”, izvještava Ramos-Madrigal i njen tim.
Neke moderne sorte grožđa su direktni potomci ovog drevnog i srednjovjekovnog vinogradarstva, kako su otkrili istraživači. Na primjer, hiljadugodišnje staro arheološko grožđe pronađeno u blizini Orleansa pokazalo se da je genetski identičan klon još uvijek postojećeg Savagnin Blanc, takođe poznatog kao Weisstraminer. Ova sorta se danas uzgaja uglavnom u Francuskoj Juri, ali i u Centralnoj Evropi. Kao što DNK analize sada otkrivaju, sve ove loze se vraćaju u reznice srednjovjekovne početne biljke. U drugoj sorti grožđa, “Mondeuse Blanche”, naučnici su identificirali samo generacijske promjene u posljednjih 1.800 godina – ova sorta grožđa ima čak i drevne korjene.
“Naši rezultati potvrđuju dugogodišnju pretpostavku da su rimski i srednjovekovni vinari uzgajali i širili svoje sorte grožđa uz pomoć vegetativnog razmnožavanja”, kažu Ramos-Madrigal i njen tim. “Moderna francuska vinska kultura u Francuskoj uglavnom je proizvod ovih tradicija.”
Pogčedati i: https://ovinu.info/prokupac-novi-stari-vinski-vladar-srbije/
Naslov orginala: Frankreich: Weinbau mit antiken Wurzeln; Izvor: https://www.focus.de/; Objavljeno: 11.06.2019.; Prevod: Dragutin Mijatović
