Ampelografija. Ampelografiju koju čitamo na ovim stranicama potpisali su dr Radoslav Tarailo i dr Predrag Vuksanović. To su dugogodišnji saradnici na projektima vinogradarske struke. Zajeno su radili kako na polju nauke, tako i na polju edukacije i rada na Univezitetu.
Ampelografija (specijalno vinogradarstvo) čini dio vinogradarstva koji se bavi opisom vrsta i sorti vinove loze i njihovih hibrida. Još u najstarija vremena stari Grci, rimski i arapski pisci (Teofrast, Vergilije, Plinije, Kolumela, i drugi) opisali su neke sorte loze. Ovi pokušaji opisivanja sorti vinove loze smatraju se kao začetci ampelografskih ispitivanja. Termin «Ampelografija» prvi put je upotrebljen 1661. godine od strane Sachs-a (smatra se njenim osnivačem). Naziv potiče od grčkih riječi ampelos = loza i grafos = opisivanje.
Značaj Ampelografije
Naučne osnove savremene ampelografije dao je Don Simon de Roxas Clemente, bibliotekar Botaničke bašte u Madridu. On je publikovao prvo potpunije ampelografsko djelo (1736-1807). Da bi se ampelografska ispitivanja ujednačila za sve vinogradarske zemlje, Medjunarodna ampelografska komisija je 1951. godine izdala uputstva za ampelografska ispitivanja (Registre ampelographique internationale reglament et instruction techniqu, Montpellier-France).
Značaj ampelografije kao naučne discipline ogleda se u njenom zadatku da proučava vrste i sorte vinove loze. Ampelografsko proučavanje sorti ima teoretski i praktični aspekt. Sa teoretskog aspekta značajniji su sledeći momenti:
- – Manifestovanje zakonomernosti morfoloških i bioloških promena sorti u različitim agroekološkim uslovima.
- – Otkrivanje zakonomernosti geografske promenljivosti određenih osobina sorti u zavisnosti od porekla.
- – Izučavanje promenljivosti sorti i mogućnosti dobijanja novih genotipova.
- – Rešavanje nepoznanica u pogledu genetičkog porekla sorti vinove loze.
Sa praktičnog aspekta ampelografska proučavanja imaju sledeći značaj:
- – Određivanje vrednosti domaćih (autohtonih) sorti i izbor onih sa najboljim biološkim i tehnološkim osobinama.
- – Određivanje vrednosti introdukovanih i selekcionisanih sorti vinove loze s ciljem uvođenja u proizvodnju onih sa najboljim privrednim osobinama.
- – Identifikacija sinonima koji se često sreću, a označavaju iste sorte.
- – Utvrđivanje ispoljavanja osobina sorti u različitim ekološkim uslovima, a s ciljem rejonizacije i specijalizacije proizvodnje.
- – Utvrđivanje ispoljavanja važnijih agrobioloških osobina s ciljem razrade optimalne sortne ampelotehnike.
Pogledati i: https://ovinu.info/prakticno-vinogradarstvo-vinarstvo/
