Istorija vina. Upotreba divlje loze od mezolitika do bronzanog doba. U Francuskoj na lokalitetima Félines-Minervois (Hérault) i Noyen-sur-Seine (Seine-et-Marne) pronađena je velika količina sjemenki grožđa; datiranih za period mezolitik, tj. u razdoblju postglacijalnog zagrijavanja. Za neolitik i bronzano doba otkrića sjemenki grožđa uglavnom su koncentrisana u mediteranskoj regiji, kao što je slučaj sa Port Ariane (Lattes, Hérault).
Sve ove sjemenke potiču iz grožđa divljih vinovih loza; zamišljamo da je grožđe korišćeno za jelo, ali još nam ništa ne omogućava da znamo jesu li grozdovi bili
podvrgnuti bilo kojem obliku vinarstva. Identifikacija fragmenata navodno divlje loze među ostacima ugljenisanog ugljena sugeriše da su lastari loze sakupljeni, pomiješani sa drugim drvetom i korišteni kao gorivo. Takvi ostaci pronađeni su na neolitskim nalazištima Font-Juvénal (Aude) i Lagarel (Hérault).
Rođenje sorti grožđa. U divljini, loza raste poput lijane, sa lastarima opremljenim viticama, i penje se na drveće i grmlje na rubu šume ili puzi po zemlji. Ova loza daje bobice, sitne i kisele, koje su, vrlo vjerovatno, naši preci brali za direktnu potrošnju. U regiji Kavkaza, otkrili smo prve znakove uzgoja vinove loze, koji datiraju od 6. do 5. milenijuma, na istoj teritoriji koegzistiraju različiti oblici divlje loze, svi koji pripadaju istoj vrsti, Vitis vinifera.
Naslov orginala: Archéologie du Vin: Histoire du vin – Néolithique (Arheologija vina: Istorija vina -neolitik). Izvor: https://www.inrap.fr/. Pripremio: Dragutin Mijatović
